Zin om er in te duiken?

Zaterdag 5 oktober heb ik ‘banen zwemmen is leuk’ geïntroduceerd bij het event ‘YOU Goutum’. Er gaat iets gebeuren!

Op 7 november organiseer ik een ‘banenzwemclinic’ in zwembad de Blauwe Golf in Leeuwarden. Ontdek je sporttype en ontvang o.a. techniektips en een persoonlijk trainingsprogramma. Bij voldoende interesse is het ook op een andere avond mogelijk. Nieuwsgierig? Lees hier meer.

Begin 2014 verschijnt het e-book ‘Banen zwemmen is leuk’. De aankondiging is inmiddels klaar. Met dank aan Daisy Goddijn van ebookPoint.

Wil je meedoen aan de clinic of op de hoogte blijven van banen zwemmen is leuk? Volg dit blog, ‘like’ ons op facebook of stuur een mail naar info@propulztp.nl.

Banen zwemmen is leuk is een product van Propulz.tP, het bedrijf van Titeke Postma dat zich richt op het leuk(er) maken van bewegen. Zodat bewegers ‘in beweging komen’, met plezier bewegen, zich gezond voelen en blijven bewegen.

Zwemmen is als zweven in de ruimte

Eerst maar toegeven. Inderdaad. Het is me niet gelukt. Na het ijsplezier in februari kwam het zwemritme niet meer terug. Ik heb nog wel eens gezwommen, maar 1 keer per week? Bij lange na niet! Kost moeite, maar ik ga met de billen bloot. Ik behoor tot die grote groep die zo weer in z’n oude patroon zit. En dus z’n voornemens niet haalt.

Balen. Ik heb lange tijd getwijfeld wat ik nu met dit blog zou doen. Ik stelde uit. Waar zou ik een ezelsbruggetje kunnen vinden om de draad weer op te pakken? En te blijven schrijven over het leuk maken van banen zwemmen? Ik ging op andere plaatsen in Nederland zwemmen. Maar schreef er niet over. Ik kocht zwemvliezen en een pull-boy.  Ik heb ze nog niet uitgeprobeerd. Ik bleef broeden en uitstellen.

En gisteravond was daar dan het moment. Tijdens het journaal van 22.00 uur. Alert zat ik te wachten op het nieuws over Louis van Gaal, onze nieuwe bondscoach. En daar was opeens André Kuipers. Hij blikt terug op zijn ruimtereis. Hij is net terug op aarde en zijn lichaam moet weer wennen. Leuke man, interessant verhaal, leuk gesprek. Hij heeft het enorm naar zijn zin gehad. ‘André zou zijn hele leven wel willen blijven zweven’.

Dan komt mijn ezelsbrug: André is van plan om te gaan zwemmen! De commentaarstem: ‘Om het ‘prettige gevoel van zweven enigszins te benaderen’. Geweldig. Zwembaden, zie hier een nieuwe kans! Beleef de sensatie van zweven in de ruimte, kom banen zwemmen!

Ik ben  er weer. Ik voel weer energie om te schrijven over het leuk(er) maken van banen zwemmen. Heb je vragen of eigen ideeen? Laat het me weten!

Ik ben benieuwd of André het zwemmen gaat volhouden.  Voorlopig zit hij ver weg en beweegt hij onder begeleiding. In geval van een dip op termijn mag hij ‘hier’ natuurlijk altijd tips en adviezen halen om zijn ruimtereis in het water verder te vervolgen!

Titeke Postma inspireert en vernieuwt. Ze zet je op een originele, creatieve en  eigenzinnige manier aan het denken over het leuk(er) maken van bewegen. Zodat bewegers ‘in beweging komen’, zich gezond voelen en blijven bewegen. 

IJsvrij

De ‘klad’ zit er een beetje in. Ik heb Blue Monday gehaald (de derde maandag in januari is volgens de Britse psycholoog Cliff Arnall de meest deprimerende dag van het jaar. Van de goede voornemens is weinig terechtgekomen) maar heb de laatste week ‘geleden’ onder het feit dat er zoveel ijs lag.

Onze dorpsijsbaan was open en ik stond met de kinderen op het ijs! Heerlijk. Je komt iedereen uit het dorp tegen en schaatst het ene rondje na het andere. Raar toch dat je daar helemaal geen moeite voor hoeft te doen. Komt het te weinig voor? Ik denk wel dat dat er mee te maken heeft.  Als het dan zover is, schaats ik behoorlijk veel. Heb zelfs dit jaar een rondje Bartlehiem gedaan. Van al dat schaatsen was ik behoorlijk moe en ook zeer tevreden over mezelf. Maar ik had geen puf meer om mijn banen te zwemmen. Ik had er gewoon geen zin in. Vond het geen aantrekkelijke gedachte, vanuit de kou het zwembad in duiken, brr. Ik heb er serieus over nagedacht om wel te gaan, maar mezelf ijsvrij verleend. En net zolang geredeneerd dat ik vond dat ik groot gelijk had. Mijn beweging heb ik wel gekregen! Ik moet het ook niet overdrijven.

Volgens onderzoekers van de Harvard Medical School hoeven we binnenkort helemaal niet meer te bewegen. Via twitter las ik het bericht met de titel ‘Ontdekt hormoon maakt sporten overbodig’. Het hormoon irisine, dat toeneemt in het bloed door beweging, is bij muizen toegediend en verhoogde hun energieverbruik en verlaagde het lichaamsgewicht. Zonder meer te bewegen of minder te eten. Dat zou ideaal kunnen zijn.

Toch hou ik graag vast aan de gedachte dat je ook om heel veel andere redenen beweegt. Voor de gezelligheid, voor de uitdaging, voor de beleving, met een doel. Daar zit tegelijkertijd mijn eigen twijfel. Waarom wilde ik ook al weer banen zwemmen? Om fitter te worden, om ondanks mijn blessure te sporten, om dit blog te kunnen schrijven, voor het lekkere ‘aftergevoel’?

Ik moet echt mijn best doen om een doel voor ogen te houden. Moet ik niet een concreter doel formuleren? Hmmm. Toen ik ging hardlopen, trainde ik voor de 5 kilometer tijdens de Marathon van Leeuwarden. Misschien moet ik zoiets ook bedenken voor het banen zwemmen. Is er een ‘buitenwater tocht/wedstrijd’ waar ik aan mee kan doen? (Ga ik proberen 1 kilometer te zwemmen in ? minuten? Of met een aantal mensen meedoen aan een ‘nachtmarathon’ (net als vroeger). Meedoen aan een Swimchallenge?

Ik ga er goed over nadenken, sta nog niet te trappelen. Ik google nog even op Elfstedenzwemtocht en tot mijn verbazing is die vorig jaar georganiseerd. Helemaal gemist. Iemand nog meer suggesties? Ik hou me aanbevolen.

Zwart kijken

Ik begin met het goede nieuws! Ik heb ook deze week weer mijn banen gezwommen. Kostte wel even moeite, want ik kon niet op mijn ‘vaste’ avond (voor zover ik daar al van mag spreken). Dan is het oppassen, want je schiet zo maar weer in je automatische patroon. Dé tip van ‘verandergoeroes’ die je veel tegenkomt is: bereid je voor op potentiële ‘crisismomenten’. Vooral op de dips die je vooraf kunt voorspellen. Bij mij gaat het om de onregelmatigheid in mijn werk, iedere week is anders. Mijn voorbereiding heeft gewerkt, gisteravond ging ik.

En, zo bijzonder, ik moest helemaal wennen en dat viel me niet mee. Moe stuurde ik mijn auto (!) de parkeerplaats op. Oef, druk! In het kleedhokje naast die van mij stond een meisje enorm te klagen. Alles was ‘@X##’. Ze had het meest hekel aan het aankleden na het zwemmen. Zo warm! En die muziek op de radio, daar deugde niks van. En zo voort.

Ik zette mijn eigen mp-3 speler aan als proef en kwam tot de conclusie dat de batterij leeg was. Bah! In het bad bleek het inderdaad druk. Op zich geen probleem, ik vond mijn plek wel. Toch kwam het gisteravond niet echt meer goed. Meestal houden de ‘snellere’ zwemmers zich wel aan de (in mijn ogen) ongeschreven zwembadwetten. Nu niet. Ik moest oppassen om niet te botsen. Er werd links van de zwarte lijn gezwommen of liever gezegd ‘kris-kras’. Mijn gedachten dwaalden af, van ‘mindfull’ zwemmen was geen sprake. De klok stond op half 3 in de middag, de secondewijzer deed het niet.  Switchen naar een interval duurtraining viel daarmee af.

Overdrijf ik? Ik zette in ieder geval mijn zwarte bril niet meer af. Waarom was het licht niet iets minder fel? Ze hebben net nieuwe ledlampen, waarom brandden ze niet? Is gezelligheid voor banen zwemmers niet belangrijk? Nou, voor mij wel! En die douches doen het alweer niet! En, en, en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Thuis op de bank viel ik middenin ‘Nieuwsuur’. Daarin een item over de moeilijkheden die de horeca in 2012 te wachten staan. Belangrijkste oplossingen die werden geopperd om het tij te keren: minder kosten maken en beter worden óf prijs omlaag en zorgen voor meer service. Met dat laatste kunnen de zwembaden ook nog wel een slag slaan.

Ik stop met zwartkijken. Ik ga heel snel weer zwemmen, met een opgeladen mp-3, op mijn eigen avond. Let’s go!

Feel!

Sommige lopers verklaren je voor gek (je mist het contact met de natuur!), maar ik ben zo’n hardloper die het heerlijk vindt om met muziek in de oren te lopen. Ik heb tijden gezocht naar het ritme dat me het beste lag. Heerlijk vond het ik als Madness voorbij kwam en ook Blof (Aanzoek zonder ringen) is een hardloopfavoriet. Verschillende hardloopapp’s heb ik uitgeprobeerd, met mijn iPhone in mijn jaszak. Maar na Runkeeper en Adidas (Mi-coach) ben ik gestopt. Werken met schema’s is niet echt ‘mijn ding’. Ik heb het geduld er niet voor, reageer liever op wat er in me opkomt of waar ik zin in heb.

Ik heb ontdekt dat er inmiddels goede waterdichte iPhone-cases op de markt zijn: ‘Uit een praktijkonderzoek bleek dat ze het toestel prima onderwater konden houden zonder dat de case ging lekken’. Ja, ja! Nou, ik waag mijn Iphone er niet aan. Ik heb een waterdichte Mp3-speler aangeschaft en deze week heb ik ‘m voor het eerst goed uitgeprobeerd. En ik vind het geweldig!

Oké, de oortjes floepen wel eens los. En het geluid is niet te vergelijken met het geluid dat uit mijn iPhone komt. Maar dat is helemaal niet erg! Want zwemmen terwijl je alleen muziek hoort is een heerlijke ervaring. Ik hou van het water dat langs mijn lichaam stroomt. En met mijn favoriete muziek wordt die beleving nog meer bijzonder. Geen geklots in mijn oren, maar Coldplay. Voor mij zorgt de muziek voor een extra dimensie.

Normaal zwem ik een half uur (en dan kijk ik op de klok of ik er al uit mag…..), nu heb ik het 45 minuten volgehouden. Ik vond het zelfs jammer dat het 22.00 uur was, zonder dat ik er erg in had was iedereen vertrokken.

Mijn MP3 ‘shuffelt’ de muziek, dus het is steeds een verrassing welk volgende nummer voorbij komt. Ik blijf nieuwsgierig. Ook in het water ga ik op zoek naar mijn favoriete ritme. Mijn toppers tot nu toe? Listen to the music van de Dooby Brothers. Mijn slagfrequentie van de borstcrawl ging enorm omhoog! Met stip op 1 staat ‘Feel’ (Robbie Williams). Op dat nummer zwem ik een slome borstcrawl, maar een geweldige schoolslag. Perfect ritme. Volgende keer maar eens mijn slagen tellen……

Stap 1 is gezet

Ja! Ik heb de eerste stap gezet. Ik heb gezwommen. Ik ging niet vol enthousiasme, ik bedacht allerlei redenen om niet te gaan. Ja maar, mijn mails en taken waren nog niet klaar. Ja, maar, ik was al moe, laat staan hoe moe ik zou zijn na het zwemmen.  Waarom zou ik eigenlijk 1x per week gaan zwemmen, dat stelt toch helemaal niks voor!

Gelukkig ben ik wel gegaan. Het voornemen zat vast genoeg in mijn hoofd. En ja, ik was moe na mijn banen. Nee, het lekkere gevoel was er nog niet na afloop. Ik was moe, voelde mijn rug en been. Maar ik kon na afloop wel helder denken! Dat ga ik onthouden.

Toen ik afgelopen najaar voor het eerst na lange tijd ging zwemmen, vroeg mijn zoon: ‘hoeveel meter ga je zwemmen?’ Wat een slimme vraag! Tot mijn schrik had ik daar helemaal niet over nagedacht. Terwijl zo’n voornemen superbelangrijk is. Als je niet weet wat je wilt doen, hoe kun je dan blij en tevreden zijn? Ik nam me toen voor om 40 banen (100o meter) te zwemmen. Verdeeld in 200 meters. Twee banen borstcrawl, twee banen schoolslag en dat nog een keer herhalen. Dan even rust en dan opnieuw.

Het werkte voor mij in eerste instantie goed. Na een maand niet meer. Toen werd het saai en voorspelbaar.

Uit de gesprekken die ik heb gevoerd met banenzwemmers die al jaren trouw hun banen trekken, blijkt dat die saaiheid lang niet voor iedereen geldt. De meeste zwemmers zwemmen iedere keer hetzelfde programma. Bijvoorbeeld 40 of 80 banen en als dat klaar is, is er tijd om nog iets anders te doen. Of ze zwemmen in 15 minuten zoveel mogelijk banen.

Ikzelf hou steeds hetzelfde doen niet vol, ik haak dan op een gegeven moment af. Dus heb ik het deze week alvast anders aangepakt. De 40 banen heb ik aangehouden. Naast de standaard 2oo meter heb ik ook 200 meter verdeeld in 8 keer 1 baan met 10 seconden rust. Geen supervariatie, maar het was wel anders. En het ging stukken sneller. Ik was veel eerder klaar, heb er daarna nog maar 200 meter aan vastgeplakt.

De komende tijd ga ik nog meer variaties uitproberen. Ben je ook van plan om te gaan zwemmen of ben je nieuwsgierig naar variaties en ideeën om het vol te houden?  Stuur me een mail voor 14 januari en je ontvangt iedere week tips en adviezen om het banen zwemmen leuk en vol te houden.

Sportief onvermogen? Bereid je goed voor!

Goede voornemens zijn hot, in de Volkskrant van 3 januari wordt er zelfs een special aan gewijd. Het gaat over zeer herkenbare dingen. Mensen nemen zich aan het begin van het jaar massaal voor om te gaan sporten, schaffen veelal langdurige abonnementen aan, maar toch komt het er uiteindelijk niet van. Degenen die het voornemen hebben ‘volgende week echt’ te gaan sporten, denken de week erop precies hetzelfde. En zo wordt het bezoek week na week uitgesteld, aldus de Volkskrant.

Ik heb me daarom heel concreet voorgenomen wanneer ik ga zwemmen. Ik heb alle mogelijkheden van het zwembad onder elkaar gezet en heb drie geschikte momenten opgeschreven. Ik neem me voor aan het begin van iedere week één van de drie te kiezen.

Waarom ga ik eigenlijk zwemmen? Belangrijkste reden voor mij is dat hardlopen er voorlopig niet in zit. Mijn ‘hamstringblessure’ weigert over te gaan. Lopen gaat prima, maar hardlopen! Zwemmen gaat redelijk, hoewel de schoolslag ook niet soepel loopt. Maar ik weet gewoon dat zwemmen me helpt weer fitter te worden.  Daarnaast voel ik me na het zwemmen heerlijk. Ik heb meerdere banenzwemmers gesproken en die zeggen het ook. Zwemmen zorgt voor een goed ‘aftergevoel’.

Misschien is dát gevoel wel een belangrijke sleutel om het zwemmen vol te houden. ‘Gedachten over hoe fijn het is om te sporten of de energie die je ervan krijgt, hangen samen met sportgedrag’. Vrij vertaald naar de Volkskrant: ‘het beste goede voornemen is het zwemmen niet te laten leiden door de gedachte aan maatje 27, maar door hoe plezierig het is om in het water te bewegen’. Dat is toch een makkie? Want banen zwemmen is leuk! Toch?

Goede voornemens, doe je mee?

2012 is begonnen! En ik ga aan de slag met mijn goede voornemens. Ik ga iedere week 1 keer banen zwemmen in het zwembad. En dat ga ik volhouden!

Ga ik mijn voornemens waarmaken? Geen idee, maar ik ga er voor! Om de kans van slagen te verhogen, zoek ik nog steun.

Doe je mee?

Wil je meer gaan bewegen in 2012? Lijkt banen zwemmen je leuk? Twijfel je misschien of je het kunt volhouden? Kun je wel een beetje steun gebruiken om je voornemens in daden om te zetten? Meld je voor 11 januari aan bij mij. Je ontvangt dan in ieder geval drie maanden iedere week een mail met tips en adviezen die je kunt gebruiken om het banen zwemmen vol te houden.

Wil je niet meedoen, maar ben je wel nieuwsgierig naar de ontwikkelingen? Via dit blog schrijf ik regelmatig over mijn ervaringen. Kijk zo nu en dan op deze site of meld je aan en ontvang alle nieuwe informatie automatisch in je mailbox.

Veel plezier in 2012!